آرتروز یا ساییدگی مفصلی به طور طبیعی با بالا رفتن سن به وجود میاید گرچه ممکن است در بعضی از افراد زودتر و در بعضی دیگر دیرتر ظاهر شود. حدود یک سوم افراد بالای سن شصت سالگی مبتلا به ساییدگی مفصل شانه هستند. هر علتی که بتواند غضروف مفصل شانه را خراب کند میتواند موجب بروز آرتروز شود. در مراحل اولیه این عارضه، حفره‌های کوچکی در غضروف صاف پوشش دهنده هر طرف مفصل ایجاد می‌شود. در نهایت برجستگی‌های استخوانی کوچک یا “خارها و زائده‌های استخوانی” در لبه‌های سطح مفصل تشکیل می‌شود. با انباشته شدن مایع مفصلی زیر غضروف کیست‌هایی تشکیل می‌شود که به استخوان فشار می‌آورند و بیمار را دچار شانه درد می‌کنند. غضروف در مراحل پیشرفته این عارضه کاملاً از بین می‌رود و در نتیجه استخوان‌ها روی یکدیگر ساییده می‌شوند. آرتروز گاهی پی‌آمد صدمه دیدن یا از جا در رفتن استخوان شانه یا فرسودگی شانه به مرور زمان است.
با برخی علل و علائم آرتروز شانه بیشتر آشنا شویم :
ضربه به مفصل شانه : شکستگی استخوان،جابه جایی،آسیب دیدگی های جدی و جراحی باعث آسیب دیدگی مفصل شانه و در نهایت منجر به بیماری آرتروز می شود و علائم آن ممکن است چندین سال بعد ازآسیب دیگی ظاهر نشود.
سن : معمولاً افراد در دهه 60 و 70 زندگی به آرتروز مبتلا می‌شوند، اما بعضی افراد در دهه 40 زندگی دچار تخریب شدید مفاصل می‌شوند که البته این به دلیل بیماری بستگی دارد.
سابقه فامیلی و خانوادگی : بیماری آرتروز مانند ویژگی های دیگر چون رنگ مو وقد ارثی و ژنتیکی است درحالیکه میزان تاثیر عوامل ژنتیکی دربروز بیماری آرتروز مشخص نیست اما بروز بیماری آرتروز در خانمهایی که مادرانشان دچاربیماری آرتروزبوده اند بیشتر از خانمهایی است که مادرانی سالم داشته اند در حالیکه موارد بالا میتواند منجربه بیماری آرتروز شود اما این عامل قطعی نیست و ممکن است افرادی بدون داشتن موارد خطری که ذکرشد دچاربیماری آرتروز شوند و افرادی هم وجود داشته باشند که ازهمه عوامل بالا برخوردارند اما به بیماری آرتروز مبتلا نیستند درصورتیکه درد شانه به صورت ناگهانی ایجاد شود ممکن است علت آن بیماری آرتروز نباشد و بر اثر عواملی مانند ضربه یا شرایط دیگر ایجاد شده باشد در صورتیکه شانه ها گرم و پوست اطراف آن قرمز رنگ شد علت آن بیماری آرتروز نیست و ممکن است علت آن عفونت یا بروز آرتروز التهابی مانند روماتیسم یاشرایط دیگرباشد.
فعالیت سنگین یا غیر اصولی : انجام کارهای سنگین و شدید با اندام فوقانی که در دراز مدت موجب وارد شدن فشارهای زیادی به مفصل شود مثلاً در کسانی که به خاطر شغل خود مجبورند دست‌هایشان را به مدت زیادی بالای سر نگه دارند، وزنه برداران یا کسانی که ورزش‌های پرتابی یا با راکت انجام می‌دهند.
بیماری های مادرزادی : تنظیم نبودن صحیح استخوان ها که باعث جابه جایی استخوان های افراد می شود می تواند خطر بروز بیماری آرتروز استخوان را دراین افراد افزایش دهد شرایط مادرزادی دیگر مانند اختلال درسوخت وسازبدن یا نقرس می تواند خطر افزایش بیماری آرتروز را افزایش دهد.
همانند سایر آرتروزها، شروع درمان آرتروز و ساییدگی شانه نیز با فعالیت‌های غیر تهاجمی آغاز می شود. برای درمان آرتروز شانه باید با از یک سری اصول اساسی پیروی کرد، مانند آغاز اصلاح فعالیت‌های روزمره افراد و محدود کردن بعضی از فعالیت‌های خاص. مهم است که فیزیوتراپ انعطاف پذیری، قدرت، الگوهای حرکتی، نوع و شدت ورم مفاصل را ارزیابی نماید. تمرینات شانه برای بیمارانی که شانه ای ضعیف دارند، بسیار مفید است. ممکن است کشش و تقویت عضلات اطراف مفصل شانه، فشار و بار بر شانه‌ها را کاهش دهد. جلوگیری از تحلیل عضلات شانه نیز بخش مهمی از روند درمان شانه محسوب می‌شود. داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی (NSAID ها) نیز در دسترس هستند، می‌توانند برای کاهش درد و التهاب مفید باشند. قبل از مصرف داروهای ضدتورمی برای آرتریت شانه با دکتر خود مشورت نمایید. در موارد شدیدتر، تزریق کورتون نیز ممکن است موجب کاهش درد و التهاب در کوتاه مدت شود. فیزیوتراپی برای حفظ یا بهبود دامنه حرکتی و قدرت مفصل مفید است، هر چند تحت شرایطی خاص منجر به تشدید درد ناشی از آرتروز می‌شود؛ بنابراین پیش از روی آوردن به این روش باید کارآمد بودن آن را مورد ارزیابی مجدد قرار داد و اطمینان حاصل کرد که به وخامت اوضاع بیمار نمی‌انجامد.
منبع و ماخذ : alexandrite-laser-hair-removal.com
