سرخک (measles) یک نوع عفونت در دوران کودکی است که به خاطر یک ویروس ایجاد میشود. زمانی این بیماری بسیار شایع بود، اما اکنون با یک واکسن، احتمال وقوع سرخک می تواند تقریبا برای همیشه پیشگیری شود. این بیماری که rubeola نیز نامیده می شود، می تواند برای کودکان در سنین پایین بسیار جدی و حتی مرگبار باشد. بيمارى سرخك يك بيمارى حاد است كه بوسيلة ويروسى از گونة موربيلى ويروس ايجاد مى شود، و انسان تنها مخزن آن مى باشد. بيماران مشكوك/ قطعي جز موارد مشمول گزارش فوري(در عرض 24 ساعت اول مراجعه) به مركز بهداشت مي باشد. اين گزارش با توجه به مهلت زماني واكسيناسيون اطرافيان و بررسي تررد بيمار در اماكن عمومي، از اهميت خاصي برخوردار است. اگر سرخک وارد منطقه ای شود که مردم هرگز در معرض آن قرار نگرفته اند، نتیجه می تواند ویرانگر باشد. واکسیناسیون از بسیاری از موارد سرخک در سراسر جهان جلوگیری می کند. سازمان بهداشت جهانی (WHO) برآورد می کند که 2.6 میلیون نفر که واکسن سرخک را هر ساله دریافت نمی کنند می میرند.
با برخی علائم این بیماری آشنا شویم :
عفونت و نهفتگی : در ابتدا طی ۱۰ تا ۱۴ روز پس از آلوده شدن، ویروس سرخک نهفته است. در طی این دوره هیچ علامت یا نشانه ای از سرخک وجود ندارد.
تب : اغلب تب وجود دارد. این می تواند از شدت خفیف تا 40.6 درجه سانتیگراد باشد. این می تواند چندین روز طول بکشد و ممکن است از بین رود و سپس دوباره ظاهر شود.
علائم بالينى: بعد از دورة كمونى كه به طور معمول حدود 8 الي 15 روز متغيير است(اين دوره مى تواند 7 الي 8 روز باشد)، علائم اوليه شامل تب، خستگى، سرفه، آب ريزش از بينى، سرفه و التهاب ملتحمه در افراد فاقد ايمنى به بيمارى ظاهر مى گردد. نقاط كوپليك ممكن است در مخاط داخل دهان به فاصله كوتاهى پس از شروع راش جلدى ظاهر شده و 1 تا 2 روز بعد از شروع راش باقي بماند. در طي 2 تا 4 روز بعد از علائم مقدماتي، راش جلدي ايجاد شده و نقاط قرمز يا راش ماكولوپاپولر در پشت گوش ها و صورت، همراه با تب بالا ظاهر مي شود سپس به اندام هاي بدن گسترش مي يابد.
لکه های پوستی : لکه‌های کوچک با مراکز متمایل به آبی-سفید در زمینه‌ای قرمز که در پوشش داخلی دهان در قسمت گونه‌ها دیده میشود و به لکه‌ی کولپیک (Koplik’s spots) معروف است. تحریک و آزردگی پوستی که به‌شکل جوش و لک به هم پیوسته ظاهر می‌شوند.
راه های انتقال این بیماری عبارتند از :
انتقال بيمارى بصورت اوليه از فرد به فرد از طريق ذرات آئروسل و يا بوسيلة تماس مستقيم با ترشحات بينى و گلوى فرد بيمار صورت مى پذيرد. افراد مبتلا به بيمارى از سه روز قبل از شروع علائم تا 4 روز بعد از شروع بثورات جلدي( راش جلدي) آلوده كننده مي باشند. در مناطقى با آب و هواى گرمسيرى ، بسيارى از موارد سرخك در طى فصل خشك رخ مى دهد در حالى كه در مناطق با آب و هواى معتدله اوج بروز بيمارى در اواخر زمستان و اوايل بهار رخ مى دهد.
حال با برخی روش های درمان این بیماری آشنا شویم :
واکسیناسیون بعد از قرار گرفتن در معرض ویروس: افراد آسیب‌پذیری که در برابر این ویروس ایمن نشده‌اند، مثلا نوزادان، میتوانند ظرف ۷۲ ساعت پس از قرار گرفتن در معرض ویروس سرخک واکسینه بشوند. با وجود واکسیناسیون، اگر بیماری سرخک همچنان در فرد ادامه داشت، به شکل خفیف‌تر و در دوره‌ای کوتاه‌تر پیش می‌رود.
سرم ایمنوگلوبولین : زنان باردار، نوزادان و افراد مبتلا به سیستم ایمنی ضعیف که در معرض این ویروس قرار دارند میتوانند تزریق پروتئین هایی (آنتی بادی ها) تحت عنوان سرم ایمنوگلوبولین را دریافت کنند. هنگامی که در عرض شش روز پس از قرار گرفتن در معرض ویروس این تزریق صورت گیرد، این آنتی بادی ها می توانند از بروز سرخک جلوگیری کنند یا موجب شوند علائم کمتری ایجاد شود.
کاهش تب با دارو : برای پایین آوردن تب بیمار باید از داروهای بدون نسخه‌ای چون استامینوفن (تیلنول و …)، ایبوپروفن (قرص ادویل، موترین مخصوص کودکان و…) یا ناپروکسن (Aleve) استفاده شود. به کودکان و نوجوانانی که علائم سرخک دارند، آسپرین ندهید. با وجود اینکه مصرف آسپرین برای کودکان بالای ۳ سال مجاز است، اما هرگز به کودکان و نوجوانانی که درحال بهبودی از علائم بیماری‌هایی نظیر آنفولانزا یا آبله مرغان هستند، آسپرین ندهید. علت این است که آسپرین می‌تواند باعث بروز سندروم رِی است.
آنتی بیوتیک ها : هنگام ابتلای شما یا فرزندتان به سرخک، در صورتی که عفونت باکتریایی مانند پنومونی یا عفونت گوش ایجاد شود، پزشک ممکن است آنتی بیوتیک تجویز کند.
منبع و ماخذ : alexandrite-laser-hair-removal.com
